Eskideen, çok eskiden.."

Yoktu bizim New Balance'ımız, Nike'ımız, Sümerbank ayakkabılarımız vardı, iki numara büyük olsun da iki sene fazla giyelim diye..
Ne Ayfon'u, ne Samsung'u, koca mahallede bir tane telefon vardı..
TV mi? Renklisinden vazgeçtik, 'Arkası yarın' vardı ısıtmalı radyolardan dinlediğimiz..
Çok sonraları Aşk-ı Memnu'yu mahalle kahvesinde izleyebildik oralet eşliğinde..
Macunsuz araba yoktu ki, otomatiğini bilseydik.. 
Süpermarket, AVM mi? Bakkal Şeref ve Osman amcalar ne güne duruyordu?
Kırık çıkık için doktora mı gidilirdi? Kemeraltındaki sobacı varken..
Kalorifer mi dedi birisi? 
Fındık kabuğu ile yanan mangal neyimize yetmezdi ki..
Ya klima ! Kanalizasyondan sızanlarin arasında yüzmeyi öğrendiğimiz deniz, bir yandan mikroba dayanıklığımızı geliştirirken diğer yandan bedava serinletirdi bizleri..
Hangimiz yeni bir giysiyi yastığın altına saklamadık ki?
Şampuan, krem, parfüm? Yenilir içilir birşey miydi yoksa, bilmezdik ki..
Ekmeğe sürülü reçel ve sanayağı yerdik, haylazlık esnasında..
Birbirine geçtiğimiz bahçeleri vardı şehir göbeğindeki evlerimizin..
Sevdalık da etmiştik tabi, karşıdaki kız bilmeden..
Dar sokaklarında içiçe geçmiş plastik topla oynarken, halı saha hayaldi zaten..
Fener alayları olurdu geceleri, orman müdürlüğünün ağaç dallarıyla süslü cipleri geçerdi bayramlarda..
El öpmeye, harçlık toplamaya çıkardık dini bayramlarda,
yılbaşlarında meyve..
Şeftali, muz, domates kokardı manav önleri, kitapçıda defter kitap ve hatta kalem..
Beyaz yakalı siyah önlüklerimizin cebinde mendilimiz olurdu, saç ve tırnak kontrolü mecburiydi..
Öğretmenden Osmanlı tokadı yerdik ağlaya ağlaya..
Tatil Antalya değildi bizler için köy, yayla ve çobanlık varken..
Şimdiki gibi Ata'sına, tarihine küfür mü edilebilirdi? 74 Kıbrıs harekatı zengini fakiri, okumuşu cahili, Türk'ü Kürd'ü tek vücut etmişti milleti..
Havada uçuşmazdı 'şerefsiz, alçak, namert' kelimeleri, en çok kadayıfın kızartılması konuşulurdu siyasi eleştirilerde..
Dürustlük vardı, merhamet vardı, ahlak vardı, saygı vardı, yaşlıya, kadına, mesleğe, eğitimliye..
Mahalle kültürü vardı, adamlık vardı, abilik vardı..
Komşumuzun acısını, sevincini paylaşmak vardı o zamanlar..
Ve sinema önlerinde, aldığımız, sattığımız Teksas, Tommiks'le okumayı öğrenen, geliştiren bir kuşaktık biz..

Selam olsun o günleri yaşayanlara..